Do antologii trafiła tylko skarga trzecia z pięciu w oryginalnym utworze Wang Changlinga. W następnych tygodniach przedstawię zapewne pozostałe.
長信怨 其三
奉帚平明金殿開， 且將團扇共徘徊。
玉顏不及寒鴉色， 猶帶昭陽日影來。
Długi list skarg 3
Stawia się z miotłą o świcie w złotym holu pracować,
odkurza od końca do końca okrągłym wachlarzem.1
Mimo jadeitowej twarzy zazdrości drżącemu krukowi koloru,2
jakby przynosił do Rozświetlonego Pawilonu3 głęboki cień.
—
1 團扇 nieskładany, okrągły wachlarz.
2 To skarga kurtyzany, która została odtrącona i zmuszona do pracy w pałacu. Mimo że ma jasną skórę, co jest synonimem piękna, to zazdrości krukowi, który jest symbolem seksapilu.
3 昭陽 to pałac z czasów dynastii Han, co wskazuje, że mowa o cesarzu Cheng (漢成帝, 33 – 7 p.n.e.), który – jak to określali współcześnie – miał kłopot z kobietami, ponieważ mimo dużego haremu nie mógł się doczekać męskiego następcy. Występuje tu też dodatkowa gra słów, ponieważ 陽 (yang) to pierwiastek jasności i męskości w chińskiej symbolice.
