Wracam do Wang Wei.
山居秋暝
空山新雨後， 天氣晚來秋。
明月松間照， 清泉石上流。
竹喧歸浣女， 蓮動下漁舟。
隨意春芳歇， 王孫自可留。
Jesienny wieczór spędzony w górach
Puste góry po świeżym deszczu,
żywioł wieczorem przynosi jesień.
Jasny księżyc między sosnami prześwieca,
czysty strumień po kamieniach spływa.
Bambus przygrywa wracającej praczce,
lotos ustępuje przed rybacką łodzią.
Nieskrępowany niczym zapach wiosny odchodzi,
gdy władcy i wnukowie sami mogą tu pozostać.
