Nie opuszczamy jeszcze Li Shangyin.
無題之一
來是空言去絕蹤， 月斜樓上五更鐘。
夢為遠別啼難喚， 書被催成墨未濃。
蠟照半籠金翡翠， 麝熏微度繡芙蓉。
劉郎已恨蓬山遠， 更隔蓬山一萬重。
Bez tematu 1
„Przyjdę” zapewniała, a puste słowo odchodząc zniknęła bez śladu,
księżyc pochyle wspina się nad dachami o nocy piątej godzinie.1
We śnie jakbym daleko pojechał, płaczę i trudno zawołać,
list piórem pośpiesznym, skończony nierozrobionym tuszem.2
Świeca wypalona w połowie oświetla abażur ze złota i jadeitu,
piżmo3 wyczuwam zwietrzałe na zasłonach w hibiskusy tkanych.
Liu Lang4 już żałuje, iż z Góry Peng5 oddalił się na zawsze,
a ty dla mnie dalej jesteś niż Góra Peng i tysiąc mil jeszcze.
—
1 五更 dosłownie piąty okres nocy. Noc była dzielona na ok. dwugodzinne okresy, piąty przypadał mniej więcej między 3:00 a 5:00.
2 Chiński tusz jest w suchych blokach i przed pisaniem trzeba było go najpierw rozetrzeć z wodą na kamieniu.
3 Podobnie jak w Europie również w Chinach używano piżma jako składnika perfum.
4 Liu Lang (劉郎, także Liu Chen 刘晨) to legendarna postać z czasów Dynastii Han. W czasie zbierania ziół w górach miał razem z przyjacielem spotkać dwie piękne kobiety (nimfy?), z którymi spędzili pół roku. Kiedy potem Liu próbował odnaleźć drogę do ich domu, to nie mógł znaleźć śladu.
5 Góra Peng (蓬山) to mityczne, rajskie miejsce.
zawielkimmurem.net 