Tag: Li Shangyin
Li Shangyin: „Pałac Cesarza Sui”
Pałac Purpurowego Strumienia tonie w porannej mgle,
chciałby zawładnąć całym miastem na cesarski dom.
Li Shangyin: „Bez tytułu”
Wczorajszej nocy gwiazdy, wczorajszej nocy wiatr,
na zachód budynku rysunków i na wschód lauru pawilonu.
Li Shangyin: „Bez tytułu 5”
Wiele kurtyn zapada głęboko w domu bez zmartwień,
leżącemu uważna noc ciągnie się w nieskończoność.
Li Shangyin: „Bez tytułu 4”
Jak feniksa ogon pachnący, jak gaza wielokroć składana,
zielony baldachim w nocnych ciemnościach zamyka się.
Li Shangyin: „Bez tytułu 3”
Spotkać się trudno, a rozstanie tym boleśniejsze,
wschodni wiatr bez sił wieje, a sto kwiatów opadło.
Li Shangyin: „Nocny deszcz śląc na Północ”
Pytasz Panie o mój powrót, jednak data jest mi nieznana,
a na Górze Ba nocny deszcz wypełnia jesienny staw.
Li Shangyin: „Do sekretarza Linghu”
Od pochmurnej Góry Song i drzew Qin długo z dala jestem,
parą karpi z dalekich stron wiadomość na papierze posyłam.
Li Shangyin: „Jadeitowe jezioro”
Matka w dekorowanym oknie wygląda na Jadeitowe Jezioro,
dźwięki „Pieśni żółtego bambusa” wstrząsają ziemią w żałobie.
Li Shangyin: „Brokatowa harfa”
Brokatowa harfa bez powodu ma komplet pięćdziesięciu strun,
ale mnie każda struna, każdy mostek przypomina wspaniałe lata.
Li Shangyin: „Bez tytułu 2”
Szumi wschodni wiatr, mżawka nadchodzi,
gdzieś poza lotosowym stawem lekko brzmi.
Li Shangyin: „Bez tytułu 1”
„Przyjdę” zapewniała, a puste słowo odchodząc zniknęła bez śladu,
księżyc pochyle wspina się nad dachami o nocy piątej godzinie.
Li Shangyin: „Beiqingluo”
Tam gdzie ranne słońce schodzi na zachodzie,
chata ze strzechą, odwiedzam samotnię mnicha.
Li Shangyin: „Rozmyślania na zimnie”
Gościu odszedłeś, a woda sięga balustrady,
cykady zamilkły, a rosa pokryła gałęzie.
Li Shangyin: „Obozowisko Szkicowania”
Zwierzęta wystraszone obawiają się rozkazów,
pogoda często pozwala skryć twoje zasieki.
Li Shangyin: „Wiosenny deszcz”
Przygnębiony leżę w wiosenne święto w codziennym ubraniu,
Jedynie Białe Wrota dalekie moje myśli wielce zaprzątają.
Li Shangyin:”Pałac Sui”
Optymistycznie ruszył na południe bez stanu wyjątkowego,
w wewnętrznym pałacu ktoś gdzieś skrył ostrzegawczy list.
Li Shangyin: „Opadające kwiaty”
Wysoki pawilon goście nagle opuścili,
z ogrodu kwiaty w nieładzie odleciały.
Li Shangyin: „Bogini Książyca”
Na parawan z miki świeca rzuca głęboki cień,
Długa Rzeka zostawia wolno poranną gwiazdę.
Li Shangyin: „Grobowce Leyou”
O zachodzie słońca z myślami nie najlepszymi,
wozem wjechałem na starożytne wzniesienie.
Li Shangyin: „Jiasheng”
Kiedy Sala Proklamacji poszukiwała cnotliwych i zdolnych do służby tronowi,
dla Jiasheng o ułożonym talencie zastępstwa równego znaleźć nie mogli.
Li Shangyin: „Jest tylko jedna”
Jest tylko jedna chmury zasłona i piękność,
w Fengcheng boi się zimna wiosenną nocą.
Li Shangyin: „Wiatr i deszcz”
Przejmujące zimno Poematu szlachetnego sztyletu,
rozjazdów i namiętności wiele pozbawiło lat.
Li Shangyin: „Cykada”
Na drzewie przysiadłaś niezaspokojone pragnienie ugasić,
lecz daremnie melancholii oddajesz głos.
zawielkimmurem.net 