Tytuł: Techno-Orientalism. Imagining Asia in Speculative Fiction, History, and Media (Techno-orientalizm. Azja wyobrażona w fantastyce, historia i media)
Redakcja: David S. Roh, Greta A. Niu, Betsy Huang
Wydawnictwo: Rutgers University Press (2015)
Jednym z moich ulubionych zajęć jest tropienie śladów orientalizmu w najmniej spodziewanych miejscach. Nic więc dziwnego, że musiałem w końcu pokusić się o sferę fantastyki naukowej, w której nie brakuje wszelkich stereotypów kulturowych. Możliwe, że przynajmniej częściowo działają one jak punkt odniesienia. Kiedy autor pisze o czymś obcym, musi dać również czytelnikowi coś, co będzie dla niego zrozumiałe i łatwe do rozpoznania. Oczywiście, zazwyczaj sam autor jest po prostu w szponach orientalizmu i nawet tego nie widzi.
Przechodząc do samej książki, to jak każda zbiorówka, ma lepsze i gorsze rozdziały. Wartością dodaną jest pokazanie całej historii techno-orientalizmu, zaczynając od wojny japońsko-rosyjskiej 1904 roku. To ciekawe, że dopiero zwycięstwo Japończyków nad „europejską” Rosją, spowodowało, że Zachód zaczął myśleć o Dalekim Wschodzie jako współtwórcy rozwoju technologicznego. Autorzy poruszają wiele innych tematów. Interesujące rozdziały to „The Mask of Fu Manchu, Son of Sinbad, and Star Wars IV: A New Hope: Techno- Orientalist Cinema as a Mnemotechnics of Twentieth- Century U.S.- Asian Conflicts”, autorstwa Abigail De Kosnik oraz “How Does It Not Know What It Is?”: The Techno- Orientalized Body in Ridley Scott’s Blade Runner and Larissa Lai’s Automaton Biographies,” dwojga autorów Tzarin T. Prater i Catherine Fung. Pewnie dlatego, że mają odniesienia dla znanych produkcji popkultury.
zawielkimmurem.net 