Zheng Tian: „Zbocze Mawei”

Zheng Tian (鄭畋 821 lub 825 – ok. 883).

To ciekawy wiersz, ale bez znajomości całego kontekstu kulturowego i historycznego jest kompletnie niezrozumiały dla odbiorców z poza Chin. Równocześnie jest świetnym przykładem twórczości odwołującej się do historii, co jest charakterystyczne dla klasycznej poezji.

馬嵬坡
玄宗回馬楊妃死， 雲雨難忘日月新。
終是聖明天子事， 景陽宮井又何人。

Zbocze Mawei¹

Kiedy cesarz wrócił z konnej przejażdżki, Yangfei² zginęła,
chmura i deszcz³ niezapomniane, codziennie nowe.

W końcu przekonali Najjaśniejszego Pana do obowiązków Syna Niebios,
przypominając mu ponownie o kimś w studni Pałacu Jingyang.⁴

—

¹ Obecnie w mieście Xingping (兴平) w Shaanxi. W czasach dynastii Jin (265–420) zbudowano tutaj fortecę.
² Właściwie Yang Guifei (杨贵妃 719 – 756), konkubina cesarza Li Longji (李隆基 685 – 762, powszechnie znanego jako Tang Ming Huang 唐明皇). Yang został unieśmiertelniona jako „pijana konkubina” w jednym z klasycznych dzieł Opery Pekińskiej (wideo), chengyu 燕瘦环肥 i wielu innych odniesieniach w języku i kulturze chińskiej. Sama Yang i jej rodzina były obwiniane za korupcję i chaos. W czasie kolejnej rebelii uciekające do Mawei razem z dworem cesarskim wojska zbuntowały się i zażądały „oczyszczenia rządu”. Szybko stracono szereg członków klanu Yang. W końcu cesarz musiał zgodzić się także na egzekucję Yang Gui Fei.
³ Synonim stosunku seksualnego.
⁴ Aluzja do Chen Shubao (陳叔寶 553 – 604), ostatniego z dynastii Chen (557–589), rządzącej południem Chin w Okresie Północnych i Południowych Dynastii (420–589). Chen zaniedbywał swoje obowiązki spędzając zbyt dużo czasu z konkubinami. Osaczony przez wojska dynastii Sui (581 – 618) w czasie upadku stolicy (dzisiejszy Nanjing) próbował ukryć się wraz ze swoimi konkubinami Zhang i Kong w studni w Pałacu Jinyang. Ostatecznie został odkryty, ale darowano mu życie, które zakończył opływając w luksusy na dworze cesarskim.