Wiceminister obrony Tajwnau, Chang Che-ping (張哲平) powiedział w parlamencie, że obrona przeciwlotnicza wyspy przestała wysyłać za każdym razem myśliwce, kiedy jednostki Lotnictwa ALW naruszają strefę identyfikacji lotniczej (ADIZ) Tajwanu. Od tej pory dowództwo obrony podejmuje decyzje o wysłaniu myśliwców lub tylko namierzaniu przez baterie rakiet przeciwlotniczych.
Chang Che-ping przyznał, że podrywanie za każdym razem myśliwców jest kosztowne – w 2020 wydano na to 900 milionów USD, oraz odrywa personel od szkolenia. Dlatego teraz intruzi będą w niektórych wypadkach namierzani przez baterie rakiet przeciwlotniczych.
To ciekawe rozwiązanie. Z jednej strony, pozwoli tajwańskiemu lotnictwu zaoszczędzić środki i przeznaczyć je na dalszą modernizację i szkolenia. Równocześnie, Lotnictwo ALW będzie nadal ponosić koszty – większe od tych na wyspie – do prowadzenia swoich operacji. Oczywiście ALW dysponuje teraz większym budżetem niż Siły Zbrojne Republiki Chińskiej,1 ale „przepala” go na tego typu działania „polityczne”. Wraz z rozbudową i unowocześnianiem armii także rosną koszty stałe. Nowa taktyka Tajwańczyków wprowadza też element niepewności do operacji ALW.
Z drugiej strony, namierzanie przez baterie przeciwlotnicze pozwala na ich lokalizację przez drugą stronę. Nawet jeżeli są to ruchome systemy, to prędzej czy później wkradnie się rutyna i przeciwnik może zacząć zgadywać potencjalne miejsce dyslokacji poszczególnych elementów systemu obrony lotniczej.
W zeszłym roku Stany Zjednoczone zgodziły się zmodernizować system Patriot na wyspie za sumę 620 milionów USD. Tajwan ma całkiem sprawną i wielostopniową obronę przeciwlotniczą, ale nie jest ona doskonała oraz wymaga dalszych prac. Nie mówimy tylko modernizacji, ale zwiększeniu ilości systemów.
—
1 W 2020 roku budżet obronny Tajwanu wyniósł 13 mld USD, a ChRL 209 mld USD.
Za Wielkim Murem: Chiny i Azja 