Pekin podbija stawkę na Morzu Południowochińskim

Wyspa Woody , w ChRL nazywana Wyspą Yongxing (永兴岛).

Zdjęcia satelitarne ujawniły, iż Pekin w przeciągu tygodnia wysłał na wyspę Woody na Morzu Południowochińskim dwie baterie rakiet przeciwlotniczych i dedykowany im zestaw radarowy.

MSZ w Pekinie nie zaprzeczył i dodał, że ChRL ma prawo rozmieścić w regionie potrzebne instalacje do samoobrony. Działanie Pekinu to prowokacja przed rozpoczętym w poniedziałek szczytem ASEAN w Kalifornii.

Jeszcze wczoraj prezydent Obama mówił o konieczności zachowania wolności żeglugi i handlu oraz zapewnił, że Stany Zjednoczone będą kontynuowały zgodnie z prawem międzynarodowym patrole morskie i powietrzne nad wodami międzynarodowymi. Była to bezpośrednia odpowiedź na poniedziałkowy apel wietnamskiego premiera, Nguyen Tan Dung, który wezwał Waszyngton do odegrania większej roli w demilitaryzacji Morza Południowochińskiego oraz wyrażania się „mocniejszym głosem”.

ChRL dąży do przejęcia pełnej kontroli nad większością akwenu Morza Południowochińskiego bez względu prawo międzynarodowe i Konwencję ONZ o prawie morza. Nie wydaje się jednak, żeby wolność żeglugi na dzień dzisiejszy w regionie była zagrożona, ale pełna kontrola nad Morzem Południowochińskim da ALW doskonałą bazę, która zagrozi wszystkim państwom regionu.

Ustawienie baterii przeciwlotniczych, i to w taki sposób, że zostały szybko wykryte, jest też odpowiedzią na amerykańskie loty patrolowe w regionie. Nie wydaje się jednak, że może to zmusić Pentagon do rezygnacji z lotów. Ponieważ wątpliwym jest, aby Pekin zdecydował się na zestrzelenie amerykańskiego samolotu, a już na pewno nie w roku wyborczym w Stanach Zjednoczonych, co mogłoby tylko wywindować do prezydentury kogoś naprawdę wrogo nastawionego do ChRL. To raczej gest polityczny i „pstryczek w nos” prezydenta Obamy przed spotkaniem ASEAN.

ALW traktuje trochę sztuczne wyspy na Morzu Południowochińskim jak zakotwiczone lotniskowce, które mają szachować inne państwa. Problem z bazami morskimi i lotniczymi na tego typu wyspach polega jednak na tym, że są nieruchome, a same wyspy są naprawdę niewiele większe niż lotniskowiec. W efekcie, z jednej strony, są łatwym celem dla ataku rakietami samosterującymi. Z drugiej, są zbyt małe by można na nich zbudować skuteczny system obrony przeciwlotniczej i przeciw rakietowej. Podobnie jak prawdziwy lotniskowiec muszą być wspierane przez całą flotyllę okrętów pomocniczych. To powoduje, że takie bazy są świetnym narzędziem ofensywnym, ale słabo się sprawdzają w defensywie. O czym przekonali się Japończycy w czasie II wojny światowej.

Dlatego rozbudowa baz na Morzu Południowochińskim jest postrzegana jako zagrożenie przede wszystkim przez państwa regionu a nie Stany Zjednoczone. W razie konfliktu zbrojnego Waszyngtonu z Pekinem Amerykanie będą mogli je szybko zneutralizować. Jeżeli jednak ChRL zdecyduje się zaatakować Wietnam, to baterie przeciwlotnicze z Woody, mające zasięg do 200 km, będą mogły atakować wietnamskie myśliwce zaraz po ich starcie.

Rozmieszczenie rakiet na Woody, jak i intensyfikacja rozbudowy baz na sztucznych wyspach, jest też sygnałem przed oczekiwanym niedługo rozstrzygnięciem Trybunału ONZ w Hadze na skargę Filipin przeciwko ChRL. Wyrok, jeżeli zapadnie, to raczej będzie na korzyść Manili. Pekin już zapowiedział, że uważa, iż Trybunał nie ma właściwości do rozpatrywania tego sporu. Jawne rozmieszczenie broni jest tylko podkreśleniem, że ChRL nie ma zamiaru wypełnić wyroku Trybunału, jakikolwiek on będzie.