Jang Song Thaek – Pekin stracił swojego człowieka w Pyongyangu

Jang Song Thaek z Hu Jintao

Jeżeli jest jakiś kraj na świecie, który potrafi zaskakiwać i rozgrywać Pekin to jest to Korea Północna. W zeszłym tygodniu Kim Jong Un szybko rozprawił się ze swoim wujem Jang Song Thaek, który był mężem siostry Kim Jong Ila – ojca „ukochanego przywódcy”. Gazety się o tym rozpisywały, ale mało kto zauważył, że to był przede wszystkim cios we wpływy ChRL w Korei Północnej.

Jang Song Thaek często odwiedzał Pekin i był zawsze serdecznie tam witany. Wszystkie drzwi stały przed nim szeroko otwarte. Był najbardziej pro-chińskim z członków reżimu i największym zwolennikiem reform gospodarczych w chińskim stylu. To on lobbował za rozbudową przygranicznej infrastruktury i specjalnych stref ekonomicznych, które są niezbędne chińskiemu biznesowi zainteresowanemu wykorzystaniem taniej siły roboczej z Korei Północnej.

Mimo że Korea Północna jest wstanie przetrwać tylko dzięki kroplówce serwowanej przez ChRL (wymiana handlowa między obydwu państwami wyniosła w 2012 roku 6 miliardów USD), to nie wydaje się, aby Pekin był zdolny specjalnie wpływać na politykę w Pyongyangu. Nie zdziwiłbym się, gdyby zbyt bliskie związki Jang Song Thaeka z Pekinem odegrały swoją rolę w jego upadku. Może niedecydujący, ale raczej mu nie pomogły.

Wśród zarzutów, jakie postawiono Jang Song Thaek, było wysprzedawanie węgla i innych zasobów na lewo i prawo oraz wydzierżawienie na 50 lat nienazwanemu obcemu mocarstwu portu Rason, który leży przy granicy z chińską prowincją Jilin. Mieści się tutaj jedna ze specjalnych stref ekonomicznych, a chińskie firmy zawarły kontrakty na budowę infrastruktury i parku przemysłowego.

Oskarżenia przeciwko Jang Song Thaekowi były wyjątkowo dokładne i choć ani razu nie wskazano ChRL, to nie ma mowy o przypadkowości. Zwłaszcza w zestawieniu z innymi bardzo ogólnymi oskarżeniami typu niemoralnego prowadzenia się lub szerzenia pornografii.

Do Korei Północnej wezwano wielu ludzi Jonga, którzy przebywali w ChRL. Ich los jest raczej przesądzony. Kwestią czasu wydaje się także pogorszenie się warunków dla chińskiego biznesu. Mimo że Pyonyang zapewnił w niedzielę, że ma zamiar nadal kontynuować dotychczasowa politykę ekonomiczną.