Premier Malezji, Mahathir Mohamad zapowiedział wczoraj, że władze zabronią nabywania nieruchomości przez obcokrajowców w Forest City, nowo budowanym mieście na terenie zabranym morzu w stanie Johor. Do tej pory 70% sprzedanych mieszkań trafiło w ręce Chińczyków z kontynentu. Równocześnie przeciętnych Malezyjczyków nie stać na mieszkanie w nim, co budzi powszechne niezadowolenie i oskarżenia o wyprzedawani kraju obcym.

Mahathir i jego otoczenie obawia się także niekontrolowanej emigracji z Chin. W przeszłości napięcia etniczne między Malajami a etnicznymi Chińczykami, potomkami chińskich emigrantów przybywających na Malaje od początków XIX wieku, były już wielkrotnie źródłem krwawych zamieszek.

Zakaz, jeżeli się zmaterializuje, jest elementem walki nowego rządu z „nierównymi traktatami”1 z ChRL. Jest to tez platforma, na której opozycja wygrała wybory. Wcześniej nowy rząd wstrzymał projekty infrastrukturalne, budowane w ramach Pasa i Szlaku.2

Forest City (więcej o nim w reportażu poniżej) jest rozwijany przez Country Garden Holdings, firmę developerską z Prowincji Gungdong,3 która w odpowiedzi na słowa premiera oświadczyła, że projekt posiada wszystkie pozwolenia wymagane przy sprzedawaniu nieruchomości obcokrajowcom. Po stronie malezyjskiej partnerem jest Esplanade Danga 88, firma której udziałowcem jest sułtan Ismail Johor,4 który już wielokrotnie spierał się z Mahathirem na temat całego projektu – inne kontrowersje dotyczą wpływu na środowisko i rybołówstwo w regionie. Sułtan jednak stoi murem za budową, dlatego nie wiadomo, jak rząd mógłby wprowadzić zakaz sprzedaży nieruchomości tylko w tym jednym miejscu, bez współpracy sułtana i lokalnego rządu. Mahathir już zasugerował, że rząd nie będzie wydawał wiz i prawa pobytu nabywcom z zagranicy, więc może w ten sposób będzie się starał zniechęcić potencjalnych kupców. Co jednak z obcokrajowcami którzy już zapłacili za budowane nieruchomości?

Nie znamy jeszcze także reakcji Pekinu, ale to kolejna porażka w Malezji, która nie tylko jest kluczowym elementem morskiej odnogi Pasa i Szlaku, ale też miała być modelowym sukcesem, przykładem skutecznej kooperacji China z lokalnym rządem.


1 Mahathir używa tego terminu z premedytacją, chociaż technicznie te umowy nie są traktatami, ale jest to jedno ze zwrotów kluczy, jakie używają chińscy historycy do określenia traktatów narzuconych Chinom w XIX wieku przez zachodnie mocarstwa, które uczyniły Chiny półkolonią.
2 Ostatecznie w zeszłym tygodniu zrezygnowano z nich formalnie.
3 Jednak notowanej na giełdzie w Hong Kongu.
4 Malezja to przedziwny twór. Formalnie jest federalną monarchią konstytucyjną. Głową państwa jest Yang di-Pertuan Agong, potocznie nazywany „królem”, ale jest to władca elekcyjny, wybierany co 5 lat przez Zgromadzenie Władców, składające się z dziedzicznych sułtanów i gubernatorów tych stanów, które są republikami. Stany zachowują dużą autonomie wewnętrzną.

Opublikował/a Michał Bogusz

One Comment

  1. […] Podobnie jak w Malezji sytuacja w Pakistanie zmieniła się po wyborach i podobnie jak w Malezji, choć chyba w mniejszej skali, kwestia chińskich inwestycji była powodem odwrócenia się wyborców od poprzedniego rządu.1 […]

    Polubienie

    Odpowiedz

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.