Koniec ograniczeń w posiadaniu dzieci?

Według doniesień Bloomberga Pekin planuje zniesienie wszelkich ograniczeń w posiadanej liczbie dzieci. Jeszcze w 2016 roku zmieniono politykę „jednego dziecka” na „dwójkę dzieci” w rodzinie,¹ a z końcem roku mają zniknąć wszelkie ograniczenia.

Obawiam się, ze jednak jest za późno.

W ChRL pojawiła się już nie tylko ogromna dysproporcja płci, ale też wcześniejsza liberalizacja nie przyniosła gwałtownego skoku w dzietności.

Po prostu, wraz z modernizacją zmienił się model rodziny i rodzicielstwa. Przewartościowaniu uległy aspiracje zawodowe i osobiste kobiet, ale też oczekiwania obydwu płci w odniesieniu do związku i miłości. Zmieniło się pojęcie szczęścia. Zmiana nastąpiła na dobre, czy na złe, ale nie da jej się odwrócić.

Problem w tym, że w ChRL „polityka jednego dziecka” gwałtownie przyśpieszyła proces demograficzny, który towarzyszy modernizacji, i w efekcie skumulowała jego negatywne skutki.

Kiedy w wielu krajach rozwiniętych i w skali globu mamy do czynienia z „wydłużaniem się” piramidy demograficznej, tak że bardziej przypomina ona obelisk, to w ChRL doszło do całkowitego odwrócenia piramidy demograficznej.

—
¹ W rzeczywistości system od samego początku był bardziej złożony.