Pekin zakazuje postu w Ramadanie

Pekin zakazał studentom i pracownikom sektora publicznego oraz członkom partii udziału w uroczystościach religijnych i przestrzegania postu z okazji Ramadanu. Zakaz pojawił się w ostatnich daniach na stronach internetowych, tablicach ogłoszeń itp. na uczelniach, w agencjach rządowych i lokalnych komitetach KPCh. Zakaz ma być elementem walki z separatyzmem i radykalizmem religijnym. Władze uznały, że post jest elementem propagandy religijnej i należy przed nią chronić studentów, jak i zwykłych obywateli załatwiających sprawy urzędowe.

Zgodnie z rozporządzeniem „żaden nauczyciel nie ma może partycypować w działaniach religijnych, wpajać myśli religijnych uczniom lub wymuszać na studentach udziału w czynnościach religijnych”.

Uwaga na boku: Oczywiście, zdaję sobie sprawę z podłoża działań chińskich władz, o czym dalej, ale kiedy przypomnę sobie moje szkolne lata nad Wisłą to trudno nie czuć zazdrości.

Podobne zakazy były wprowadzane już w poprzednich latach, ale w tym roku w związku z rosnącym wzrostem napięcia w Turkiestanie Wschodnim i wzmagającą się spiralą zamachów oraz represji nabiera nowego znaczenia. Obydwie strony oskarżają się o eskalację konfliktu. Władze i Chińczycy Han mówią o terroryzmie i separatyzmie. Muzułmańskie mniejszości z Turkiestanu Wschodniego wskazują na dyskryminację (jak zakaz zabierania dzieci na modlitwy do meczetów) oraz zbiorowe i ślepe represję jako źródło rosnącego poparcia dla ekstremistów.

We wtorek w miastach Turkiestanu Wschodniego władze zorganizowały uroczyste obchody rocznicy założenia KPCh i – co nie jest w zwyczaju – przygotowały bardzo wystawne bankiety. Wszystko w celu sprawdzenia czy lokalni działacze i zaproszeni goście przestrzegają postu. W mieście Bole emerytowani nauczyciele (Han) stali na straży przed meczetem aby powstrzymać uczniów z lokalnej szkoły średniej przed uczestnictwem w modłach. Zakaz poszczenia rozszerzono także na emerytowanych nauczycieli z mniejszości etnicznych. Biuro Leśnictwa w Zhaosu już miesiąc temu zorganizowało wiec, na którym członkowie kadry partyjnej przyrzekli uroczyści nie pościć. Przykłady można mnożyć, ale tego typu działania raczej nie złagodzą napięcia.

W wypadku postu w czasie Ramdanu władze wskazują szkodliwość – zwłaszcza dla dzieci i młodzieży – powstrzymywania się od jedzenia i przyjmowania płynów przez cały dzień. W sukurs przychodzą programy edukacyjne i publicystyczne, które z wyjątkowo dużą częstotliwością w czasie Ramadanu powtarzają jak ważne jest regularne spożywanie posiłków. Trudno rozgraniczyć ile w tym jest autentycznej troski o ludzi i ich „dziwaczne” – dla obserwatora z boku – zachowania na tle religijnym, a ile walki z religią jako taką oraz zwalczania odmienności etnicznej. Prawdopodobnie to mieszanina wszystkiego po trochu.

Oczywiście, KPCh obawia się, że zgromadzenia religijne nie tylko dadzą radykałom okazję do propagandy, ale jako takie godzą w istotę rządów komunistycznych. Dlatego religia jest na cenzurowanym. Zwłaszcza w regionach, jak Tybet lub Turkiestan Wschodni, gdzie odmienna wiara daje dodatkową samoidentyfikację mniejszościom etnicznym. Formalnie partia głosi ateizm i z założenia świecki charakter państw ma zapewnić dzieciom i młodzieży edukację wolną od wpływów religijnych. W praktyce jednak jest to surowo egzekwowane od mniejszości etniczno-religijnych, a rzadko dotyka Chińczyków Han – z wyłączeniem chrześcijaństwa. Co naturalnie jest postrzegane przez mniejszości jako kolejny przejaw dyskryminacji.

Obłędne koło się zamyka.