Bezrobocie w ChRL

Jutro 1 maja, święto pracowników na całym świecie, choć nie wszędzie oficjalnie. W ChRL jest to jedno z dwóch najważniejszych świąt państwowych, zaraz za rocznicą powołania ChRL 1 października. Sytuacja pracowników nigdy jednak nie była zbyt wesoła w Chinach, a dzisiaj muszą się oni jeszcze zmierzyć z gospodarczymi skutkami pandemii COVID-19.

Według oficjalnych danych sytuacja nie jest zła. Bezrobocie osiągnęło w lutym rekordowe 6,2%, aby w marcu spaść już do 5,9%. Problem w tym, że w ChRL bada się bezrobocie tylko wśród ludności miejskiej, a dokładnie tylko wśród tych mieszkańców miast, którzy maja miejski hukou, czyli meldunek. W Shenzhen na przykład na 20 milionów mieszkańców, tylko ok. jednej czwartej ma lokalny meldunek. Sprawę utrudnia fakt, że część z nich może mieć miejski hukou, ale z innego miasta, więc nie można wykluczyć, że część bezrobotnych nieposiadających lokalnego meldunku w Shenzhen jest jednak ujęta gdzieś w statystykach.

Eksperci radzą sobie z kwestią bezrobocia w ChRL inaczej. Próbują szacować ile miejsc pracy zostało utraconych lub wykreowanych i jakich pracowników mogą one przyciągnąć. Według UBS Group AG ok. 80 milionów miejsc pracy zniknęło w usługach, przemyśle i budownictwie. Kolejne 10 milionów wyparowało w związku z załamaniem się popytu na rynkach zagranicznych. Z kolei Zhongtai Securities szacuje realne bezrobocie na ok. 20,5%, tj. ok. 70 milionów. Ma to być trzykrotnie więcej niż w wyniku kryzysu finansowego 2008-9. Co gorsza, Economist Intelligence Unit, którego zdaniem realna stopa bezrobocia w śród ludności miejskiej w ChRL wynosi 10% (ok. 22 milionów), twierdzi, że ok. 250 milionów pracowników, mimo że zachowa prace, to będzie miało zredukowane dochody od 10% do 50%.

Nie wiem, czy pracownicy w kraju robotników oraz chłopów i w tym roku mają się czym cieszyć.