Pierwsza baza ALW w Afryce?

Generał David Rodriguez, dowódca AFRICOM (U.S. Africa Command) powiedział, iż Pekin planuje budowę swojej pierwszej bazy wojskowej w Afryce, w Dżibuti.

Biorąc pod uwagę zaangażowanie Marynarki ALW w operację anypiracką u wschodnich wybrzeży Afryki, jest to logiczny wybór. Już dzisiaj Dżibuti (państwo, miasto i port) są główną bazą operacyjną jednostek Marynarki ALW w regionie. Zresztą swoje bazy wojskowe w Dżibuti mają też Francja (Legia Cudzoziemska) i Stany Zjednoczone.

Baza w Dżibuti, jeżeli informacja się potwierdzi, będzie pierwszą stałą bazą ALW w Afryce. W praktyce posłuży Pekinowi do budowy centrum ekspedycyjnego, które będzie mogło objąć cały region Morza Czerwonego i Zatoki Adeńskiej, ale też da możliwości operacyjne w głębi lądu, co najmniej w całym Rogu Afryki i w obydwu Sudanach.

Jest to też region, którym Pekin jest najbardziej zainteresowany z ekonomicznego punktu widzenia. Chodzi zarówno o zabezpieczenie dostaw ropy naftowej z Sudanu i Sudanu Południowego, ale też o ochronę głównej linii eksportu towarów z ChRL do Europy przez Morze Czerwone i Kanał Sueski.

Stała baza wydzierżawiona na dłuższy okres czasu będzie też tańsza niż krótkoterminowe umowy o użyczenie doków w porcie Dżibuti, a baza lotnicza dałaby możliwości operacyjne lotnictwu ALW w Afryce Centralnej a nawet tak daleko jak wschodnia Libia.

W niedzielę pisałem o problemie braku zamorskich baz dla możliwości działania ALW poza regionem Azji Wschodniej, dlatego budowa własnej bazy w Dżibuti jest sposobem na zmianę sytuacji. Nie rozwiąże to jednak problemów politycznych wspomnianych w tamtym tekście.

Trudną sytuacją może być też operowanie pod okiem Francuzów oraz Amerykanów, którzy mają w swojej bazie tutaj (Camp Lemonnier) centrum wywiadowcze obejmujące całą północno-wschodnią Afrykę i Półwysep Arabski – to stąd startują drony atakujące cele w Jemenie. Współistnienie trzech baz w jednym kraju może być bardzo problematyczne.

ALW jest świadoma swoich ograniczeń i od dawna zapowiada zmiany strukturalne umożliwiające współdziałanie różnych rodzajów sił zbrojnych w operacjach połączonych (joint operations), a w pewnej perspektywie czasu ma też zyskać możliwość do przechodnia od operacji morskich do morsko-lądowych także na tzw. dalekim teatrze działań.

Amerykanie się bardzo niepokoją i powinni. Trzeba też powiedzieć, że są sobie sami winni. W 2008 roku to ówczesny prezydent George W. Bush zaprosił trzy okręty Marynarki ALW do wspólnej operacji antypirackiej w Zatoce Adeńskiej. Dzisiaj w regionie operuje już ponad pięćdziesiąt jednostek ALW.